5 dagen in Hong Kong

15 april 2019 - Hongkong, Hongkong

Hong Kong: ik ben er hoor! (Maar ben inmiddels ook alweer bijna weg) En wat heb ik zin om deze blog te schrijven. Ik weet niet hoeveel mensen deze blog na 5,5 maand nog lezen maar Elien, deze is speciaal voor jou! 

3 maanden geleden verliet ik Azië en nu ben ik weer terug. Al is het maar voor een paar dagen, ik ben zo blij om hier te zijn. Australië was te eentonig voor mij zoals jullie weten. Ik hou van afwisseling en grote steden hebben dat meestal wel. Na mijn eerste twee maanden in Azië was ik er wel klaar mee, dat cultuursverschil, de andere gebruiken, het pittige eten en de koriander in elk gerecht. Maar na 5,5 maand reizen kan ik de hele wereld aan en zou ik deze 5 dagen in Azië gewoon gaan overleven. De grootse uitdaging zou echter de chinezen zelf zijn. Zoals de meeste mensen wel weten ben ik niet zo’n fan van chinezen. Denk maar even terug aan mijn avonturen in Nieuw Zeeland tijdens het Chinees nieuwjaar. Toen sliep ik met Chinezen op een kamer en kon ik de selfiestickbrigade nergens ontwijken. Na 5 dagen in Hong Kong kan ik zeggen dat ik het overleefd heb en dat Hong kongnezen toch wat meer verwesterd zijn. Al kan ik nog steeds niet wennen aan het openbaar boeren op straat en ze lopen me ook nog altijd voor de voeten! Daarnaast is me na 5 dagen nog steeds niet duidelijk waar ik nu moet lopen. Ze rijden hier links maar ze lopen overal. Links, rechts, midden. Kortom: altijd voor m’n voeten. Aaaaah. Mijn grootste ergernis was de gemiddelde loopsnelheid van de Chinees. Met 1 km per uur en het bezet houden van de hele stoep heb ik na 2 dagen geduld uiteindelijk toch een aantal chinezen aan de kant geduwd zonder sorry te zeggen. Mijn god. Die lopen dus echt niet door en je kunt ze met geen mogelijkheid inhalen. Ik denk dat het enige moment dat ze doorlopen is wanneer ze iets interessants willen fotograferen. Dan kunnen ze wel rennen hoor. Met hun selfiestick. Sorry, ik liet me even gaan. Terug naar Hong Kong. Ik zal per dag even beschrijven wat ik gedaan heb om deze grote stad te overleven. Chinees dus maar even lekker mee met dees. 

Ik kwam ‘s avonds laat aan, zocht me een weg naar de stad en verdwaalde al meteen. Ik had hier geen internet (normaal koop ik een simkaart maar ik probeerde nu 5 dagen zonder te overleven: en dat is gelukt! Woehoe). Maps.me wist ook niet goed waar ik was dus daar stond ik dan. Ik had al gelezen dat het hostel wat lastig te vinden was dus ik zag mezelf al met m’n backpack onder een brug slapen. Na 10 minuten had ik het dan toch gevonden. Helaas was de lift kapot en moest ik met al m’n bagage 5 verdiepingen omhoog met de trap. Top dit. Het trappenhuis was echt... Aziatisch. Ik moest er wel om lachen. Na 5 maanden reizen merkte ik dat ik dat al beter kon handelen dan in het begin. Gelukkig was het hostel echt heel fijn. Ik was echt kapot en wilde graag slapen maar werd wakker gehouden door mijn Filipijnse kamergenoot die hele verhalen over de politieke situatie op de Filipijnen begon. Leuk kerel. Maar niet nu. Het was inmiddels 23.30 maar aangezien ik uit Australië kwam was het voor mijn gevoel dus 1.30 ‘s nachts. Dus vent, hou je mond en laat me slapen. 

Ik had een planning gemaakt voor m’n dagen in Hong Kong maar die kon ik alweer weggooien aangezien het weer niet geweldig zou worden. Dat zou betekenen dat ik de hike die ik wilde doen al meteen de volgende dag zou moeten doen (de enige redelijke dag). Ojee. Daar was ik niet op voorbereid. Normaal verken ik altijd eerst de stad en ga ik dan pas uit m’n comfort zone. Maargoed Daisy, niet klagen. Na 5 maanden reizen moet dit lukken. Dus daar ging ik. ‘S ochtends om 8 uur vertrok Ik richting de metro. (Nooit in de spits reizen hier want je voelt je als een sardientje in een blik), ik stapte vervolgens in een bus met allllemaal chinezen (en die zijn zo ontzettend luidruchtig... Jezus) en stapte een half uurtje later uit bij het begin van de hike. Ik heb dit zo gemist: lekker wandelen en mooi uitzicht hebben. Het weer was niet top maar goed genoeg. Warm was het wel. Veel te warm. De luchtvochtigheid was zo’n 300 procent en ik zweette me een ongeluk. Onderweg kwam ik een Chinees (what else) meisje tegen en ik vroeg of ze een foto van me wilde maken. Zij hoefde geen foto van zichzelf maar wilde er wel een met mij. Oja. Lang, blond en westers. We probeerden een gesprek te beginnen maar haar Engels was zo matig en mijn Chinees is ook niet meer wat het geweest is dus waren we al snel uitgepraat. Ik liep door en kwam 2,5 uur later aan bij Big Wave Bay. Daar at ik m’n meegebrachte broodjes (lekker hollands) en nam ik vervolgens een shuttlebus terug naar de metro. Het enige puntje was dat mijn creditcard niet meer werkte en ik dus geen contant geld bij me had. Voor de metro en veel bussen kun je met de octopus kaart betalen (ov chipkaart) maar deze shuttlebus dus niet. Ik dacht dat ik nu lijfstraffen zou krijgen (want het is en blijft China) maar gelukkig was deze Chinese man zo aardig om mij gratis te laten reizen. Ik begin die chinezen steeds aardiger te vinden. 

Ik zocht een weg terug naar Hong Kong Central en dwaalde daar de rest van de middag rond. Om 17.00 ging ik met een tram een berg op om vanuit daar een prachtig uitzicht over de stad te hebben: Victoria Peak. Ik was achteraf heel blij dat ik dat de eerste dag heb gedaan want de rest van de dagen was het zo bewolkt en mistig dat je niks van het uitzicht kon zien. Die berg lag gewoon in de wolken. Ik bleef daar tot het donker werd, baande me een weg naar beneden, nam de metro terug naar de regio waar m’n hostel lag en ging op zoek naar een tentje om te eten. Na m’n eerste dag in China vond ik dat ik dumplings moest eten. Ik had die dingen nog nooit gehad totdat bibi me naar een dumpling zaak meenam in Melbourne. Lekker joh! Ik plofte neer aan tafel, bestelde drie gerechten, rekende af en kwam na 13 uur non stop onderweg geweest te zijn moe maar voldaan aan in m’n hostel. Ik viel om 22.30 in slaap en heb mijn 5 mannelijke kamergenoten niet eens meer horen binnen komen. De volgende dag werd ik om 7 uur wakker. 8,5 uur slaap! Mijn god dat haal ik normaal nooit! Ik besloot die dag wat markten te bezoeken en schreef me in voor een foodtour in de avond. Maar nadat ik een uur buiten was merkte ik al dat m’n lichaam tegenstribbelde. Ik was op. Helemaal op. Ik besloot terug naar m’n hostel te gaan en Hong Kong maar even te laten voor wat het was. Ik had nog een paar dagen en soms, als je zo lang reist, kun je ook niet alles zien wat je wil. Het is toch echt iets anders dan een gewone vakantie waarin Je je dagen van begin tot eind volpropt. Dat kan gewoon niet voor 6 maanden. Ik kroop m’n bed in en ben in slaap gevallen. Iets wat me thuis ook echt nooit lukt. Ik besloot wel naar de foodtour te gaan omdat ik dat reuze interessant vond. Michael, onze gids en de oprichter van Hong Kong free tours, wilde ons gerechten laten proeven die de echte locals eten. Geen dumplings of noodles maar het echte Chinese eten. De afspraak was dat we pas nadat we het gerecht gegeten hadden te horen kregen wat het was. En dat bleek een goede zet anders had ik niks gegeten denk ik. Je weet dat alles wat je eet waarschijnlijk iets extreem ranzigs is dus we waren nogal wantrouwend. En terecht. We begonnen met de organen van een varken en koe. Long, lever en weet ik wat allemaal en stinky tofu. Bij het tweede tentje kregen we een soep geserveerd. Het smaakte een beetje naar de kippensoep die je altijd bij de Chinees krijgt. Nou zei Michael, de eigenaar gaat nu deze la openen en dan zien jullie wat je nu aan het eten bent.... tromgeroffel. De la werd geopend en wat zat daar in? Een slang! We aten dus slangensoep. Een vrouw werd nogal panisch maar ik ben na mijn avonturen in Australië de vrouwelijke Steve Erwin en heb die slang even om m’n nek gezwierd en even geaaid. Naast de slangensoep werd er ook nog slangenpeniswijn geproefd. Ja, dat lees je goed. Er wordt hier wijn gemaakt van de penis van een slang. Wtf. Een weetje: een slang heeft er zelfs twee. Ga snel naar het fotoalbum voor exclusieve foto’s! Goed, door naar de rest van de tour. Ik ga vast dingen vergeten maar we aten een zwart ei, er werden kikkers gevangen en geslacht (dat hoefde ik niet te zien maar de mogelijkheid was er wel). Michael bestelde twee porties omdat mensen dat blijkbaar lekker vinden. En ik moet zeggen, raar was het niet. Het was Kentucky fried frog. Een lekker knapperig laagje en af en toe kwam je een kikkerbotje tegen. Toen we bij een van de laatste tentjes een portie noodles kregen waren we nogal argwanend. Wat zit hier in? We vertrouwden het voor geen meter maar het bleek normaal voedsel te zijn. Zelfs aangeraden door Michelin! Al 5 Jaar op rij. Door naar het toetje. Zoals jullie wel weten ben ik dol op toetjes. Mijn favoriet deel van de maaltijd. Nou, na Hong Kong niet meer. Toetjes associeer ik met ijs, chocolademousse en fruit. Wat kregen we? Het speeksel van een vogel in gelatine vorm en frog vagina. Ja dat lees je goed. Gadverdamme. Ik heb daar helaas geen foto van omdat ik te zeer in shock was. De tour eindigde een stuk leuker toen Michael ons (de jongere generatie) persoonlijk naar een rooftopbar bracht voor een drankje. Wow dat was echt heel gaaf. Hong Kong by night. We kletsten wat na en na een hele dag in m’n uppie (wat ik overigens heerlijk vind) was het ook wel leuk om weer wat mensen te spreken. Maar ook hier wist ik: na vandaag zie ik ze nooit meer. Rond 11 uur verlieten we de bar en dook ik weer m’n bed in. Op naar dag 3:

Op dag 3 besloot ik een tweede tour te doen. De kowloon free tour. Deze begon om 2 uur smiddags maar ik merkte om 12 uur toen ik het hostel verliet al dat ik nog steeds niet fit was. Toch ging ik naar de tour. We bezochten 3 markten. De Goldfish markt (ja hier verkopen ze goudvissen om de bizar hoge huur te kunnen betalen). Worden ze niet verkocht dat worden ze door de plee gespoeld. Wij vinden dat zielig maar zij hebben geen tijd en geld om deze beesten te verzorgen. Alles draait om Geld verdienen (later meer), daarna volgden de bloemen en de vogelmarkt. Die laatste vond ik een beetje crue aangezien er een stuk of 7 vogels in een kooi zaten. Het laatste deel van de tour bracht ons naar de armste wijk van Hong Kong. Hong Kong heeft twee gezichten. Het rijke gedeelte met alle wolkenkrabbers en mensen met dure auto’s. De waarheid is echter dat de prijzen zo bizar hoog zijn (denk aan 2 miljoen voor een klein kamertje) en de lonen zo laag dat mensen hier vaak dag en nacht werken om dit te kunnen betalen. We bezochten zo’n ‘huis’ en het was ongeveer de grootte van mijn kamer thuis waar mensen dan met 3/4 of zelfs meer mensen leven. Heel bizar om te zien. Na 3 uur was ik blij dat de tour erop zat. Die man bleef maar praten en ik wilde m’n bed in. Ik nam de metro terug, kocht wat Chinese croissants en sushi en dook vervolgens m’n bed in waar ik weer om 10 uur in slaap viel. Party hardy dees. 

Op dag 4 ging ik sneakers shoppen. Ze zijn hier namelijk een stuk goedkoper. Maar...het was zondag en 1 tip voor iedereen die naar Hong Kong gaat: blijf binnen op zondag. Verlaat je huis niet en sluit jezelf op. Ik raak niet snel overprikkeld maar dit was too much. Het was zo druk! En denk dan ook even aan de slome chinezen waar ik eerder over vertelde. Niet te doen. Ik raakte zo geïrriteerd. Daarbij hebben ze hier sneaker street. Een straat met alleeeen maar sneaker winkels. In iedere winkel verkopen ze hetzelfde dus ik zie het nut er niet van (behalve voor de drukte). Weer raakte ik overprikkeld door het enorme aanbod. Ik wist niet wat ik wilde en heb me na twee uur omgedraaid en ben terug gegaan. Zonder sneakers. ‘S avonds ontmoette ik Ki Ki. Zij woont in Hong Kong en Ik heb haar 5 minuten gezien op Magnetic Island. We wisselde nummers uit en besloten een avond samen te eten. Ze zou me het lokale eten laten proeven. Ik vertelde haar over mijn foodtour maar ze beloofde me dat het niet zo extreem zou zijn. We spraken af in het metrostation en ik moest gewoon lachen om mezelf. Ik had geen idee meer hoe ze eruit zag ( want ik had haar maar 5 min gezien) en alle chinezen lijken op elkaar. Ik stond dus maar wat als een verdwaalde westerling om me heen te kijken en ging er vanuit dat ze mij wel zou herkennen. En ja hoor. Daar was ze. En Jezus. Ik herinnerde me niet dat ze zó klein was. Twee koppen. Minimaal. Nou daar gingen ze, de reus en de dwerg op pad naar het restaurant. Alleen maar locals! Hoe leuk. We zochten een plek en ik liet ki ki het eten kiezen. We kregen thee in een kan geserveerd, onze borden en een grote kom. Een grote kom? Wat moet je daar nu weer mee. Het antwoord volgde snel toe ki ki ineens de borden met de thee begon te spoelen. Whutttt? Ja dat is hier normaal zei ze. We spoelen onze borden voor we gaan eten af met de thee. Oke. Dus... cultuurverschilletje. Het eten volgde snel en we hadden iets van vis, groenten met veul knoflook, rijst en de topper van de avond: varkenspoten. Ik moet zeggen dat ik echt heerlijk gegeten heb! Ik vertelde ki ki over ons Chinees eten maar ze had werkelijk nog nooit van foe yong hai gehoord. Pfff is ze wel een echte Chinees? Ik vraag het me af. Ik vertelde haar ook hoe alle chinezen in Nederland alle snackbars overnemen en zij vertelde op haar beurt weer dat de mensen die hier iets misdaan hadden vaak naar Nederland vertrokken. Met andere woorden: allemaal criminelen die chinezen in Nederland!!! Mensen let op! Boycot de frituur! Het toetje sloeg ik maar over na m’n ervaringen tijdens de foodtour en ik haalde me een lekkere cornetto op de terugweg bij de 7/11 haha. 

De volgende dag kocht ik twee paar schoenen! Niet eens in die overvolle sneakerstreet maar gewoon in een winkelcentrum tegenover m’n hostel. Minder prikkels. Een paar voor mezelf en een paar voor bibi. Ik probeerde de twee paar schoenen in m’n backpack te duwen maar dit was nog een grotere uitdaging dan verwacht. Ik bezocht daarna de laatste aziatische tempel, monteerde mijn filmpje en sprak om 6 uur weer met ki ki af of avond te eten. Om 8 uur ‘s avonds was het dan toch echt tijd om naar het vliegveld te gaan. Hoewel ik vanwege het weer en m’n vermoeidheid niet alles heb kunnen doen wat ik wilde heb ik het toch echt super gehad hier. Ik heb veel van Hong Kong gezien. De echte toeristische dingen maar ook de lokalere dingen. En die afwisseling was echt heel tof. 

Nu sta ik op het punt om terug naar Europa te vliegen. En dat voelt heel raar. Na 5,5 maand ben ik bijna weer thuis. Wanneer dat precies is weet ik nog niet want ik ga eerst even terug naar mijn tweede thuis: Lissabon! Even acclimatiseren en ik ga proberen weer even terug in een ritme te komen. Zodat de shock bij mijn echte thuiskomst niet al te groot is. 

14 uur vliegen. Let’s go!

en natuurlijk weer een filmpje. M’n 20e al! 

https://youtu.be/iBkZy21LhEs

Foto’s

4 Reacties

  1. Audrey:
    15 april 2019
    Bij dat verhaal over die foto's moest ik aan een zekere "Japanse" blonde dame denken. You have picture for me from you please?

    En geniaal, die criminele Chinezen die naar Nederland komen. Cafetaria Dennis will never be the same again.

    Goede reis terug en geniet in Lissabon! En als je in NL nog eens zin hebt in een lekker en normaal toetje, dan maak ik die met liefde voor je ;)
  2. Kylie:
    15 april 2019
    Noa 5,5 moandj leas ich nog steeds trouw al dien blogs. Ge-wel-dig. Missjien mosse fulltime blogger weare? Geniet nog in lissabon en tot snel😘
  3. Eline:
    15 april 2019
    Als fan van het eerste uur en die hard groupie ben ik zeer vereerd met deze blog! Ik ben heerlijk op z'n Chinees met je meegesjeest, je doet de naam eer aan ;)

    Dat jij als Bergse geit, gewend aan Hollandse kost, nog eens zo exotisch zou eten (en het zelfs nog een beetje lekker vindt) had niemand geloof ik zien aankomen. Geen wonder dat we die gerechten hier niet kennen... dat vreet niemand natuurlijk! Dan toch maar Chinese frieten en frikandellen.

    En dan die goudvissen... natuurlijk heel zielig.. maar denk maar zo: Vusj de eerste en Vusj2 hebben nu wel veel vriendjes in de goudvissenhemel. Zal Sanne vast door getroost zijn ;)

    Heel veel plezier in Lissabon! Wen maar vast goed aan ons Europeanen en doe ze daar de groeten. In NL/Berg wachten we op je!!

    X
  4. Sanne:
    15 april 2019
    Vusj...erme vusj!! Meer kan ok er niet over zeggen :'(.

    Echt leuk om al je blogs te lezen!! Menig keer in een deuk gelegen omdat je lekker bij jezelf bent gebleven.

    China is echt een mooi land. Ook al vind je de bevolking misschien iets minder het land is echt sjiek :)!

    Super leuk dat je weer bijna in Europa bent. Langzaam wee richting huis. Hoop je snel weer te zien.

    Dikke kus!!