Byron Bay, Brisbane en Noosa - week 18 t/m 20

Anderhalve week en 3 plaatsen verder alweer. Laat ik maar meteen heel eerlijk zijn: Australië heeft me nog niet gebracht wat ik er van verwacht had. Ik denk dat mijn avontuur in Nieuw Zeeland zo geweldig was (de verscheidenheid in natuur en de mensen) dat Australië heel wat in huis moet hebben om dat te overtreffen. En tot nu toe is dat nog niet gebeurd. Ik heb het nu specifiek over de oostkust. Van de rest van het land heb ik geen idee. Eigenlijk bestaat de oostkust alleen maar uit stranden. Het ene strand na het andere. Ik vind strand wel leuk maar heb het ook wel snel weer gezien. En tot nu toe vond ik het ook geen enorm spectaculaire stranden. Ik mis de geweldige uitzichten onderweg, de wandelingen met prachtige uitzichten (Oke bergop lopen mis ik niet maar jullie snappen wat ik bedoel) en ik mis de geweldige groep mensen die ik daar ontmoet heb. Hier in Australië is het toch anders. Veel meer jongere mensen die al groepjes vormen. Vooral in de steden en grotere hostels is het lastig om contact te maken. Maar eigenlijk vind ik het ook wel prima zo en geniet ik net zo hard van het alleen zijn. 

Neen busreis van 13,5 uur. Ja, midden in de nacht, kwam ik aan in Byron Bay.  In Byron Bay, de plek waar mensen zo enorm enthousiast over zijn, regende het. 4 dagen lang. En geen gewone regen. Nee. Stortbuien en onweer zoals ik dat nog nooit gezien heb. En niet maar een uurtje. Nee uren achter elkaar. En dan kun je niks. Want Byron Bay bestaat alleen maar uit een hoofdstraat en strand. Je kunt nog een wandeling naar de vuurtoren maken en dat was het dan. Bij aankomst ontmoette ik Kasper die gelijk met mij incheckte in het hostel. Later kwamen daar nog een stuk of 4 Duitsers bij en daar zat ik dan als Hollander. In NZ nog omringd door Nederlanders. Nu omringd door Duitsers. Die lui zijn overal! Ik had een leuke klik met Gina en Laura, 10 jaar jonger dan ik maar daar merkten we weinig van. Op de ergste dag besloten we naar de vuurtoren te wandelen. Het was droog toen we begonnen maar na twee uur kwamen we zeik en zeiknat terug. Kei leuk. Byron Bay. Diezelfde avond hielden we een pannenkoekenavond met 8 mensen en ik kan na die avond geen pannenkoek meer zien. 

Op mijn kamer sliep een Duitse vrouw (ja alweer een Duitser) van 68. Ook aan het backpacken. Hoe stoer! Ze zei nog: al die jonge mensen gaan reizen voordat ze gaan werken en ik doe het gewoon erna. Goed voorbeeld dit. Na 3 dagen alleen maar regen en geklaag kwam ze de laatste ochtend om 8 uur de kamer binnen terwijl iedereen nog half slapend in bed lag en riep: Girls! The sun is shining, the sky is blue. GET UP! let’s go to the beach! Ik moest zo lachen. Dat maakt reizen wel bijzonder; al die verschillende mensen die je ontmoet. Van jong tot oud. En ze zijn niet allemaal even leuk maar soms zitten er pareltjes bij en maak je leuke dingen mee. 

Nou, na een ontbijt besloten we eerst even aan het zwembad te liggen. Gina en Laura zouden gaan kajakken (ik niet want ; geld besparen) en ik wilde eindelijk eens lekker op het strand kunnen liggen. Rond een uur of 1 liep ik samen met hun richting het strand. Zwaaide ze uit en zag al snel een Heule donkere wolk aankomen. Nee hè. Niet alweer. Ik besloot maar snel m’n spullen in te pakken en terug te lopen naar mijn hostel. Net op tijd... 2 minuten later barstte het los. Aangezien alles in het hostel open was (lees: geen gang en de keuken en eetgedeelte hebben alleen een dak) moest ik dus door de regen van de keuken naar m’n kamer. Ik werd net niet geraakt door de bliksem en viel net niet van de trap van de schrik maar hé. Ik leef nog. Twee uur later was het droog, besloot ik naar het strand te lopen en zag ik voor het eerst in dagen weer een zonsondergang. Iedere avond komen locals daar bij elkaar om wat op trommels te slaan, trompet te bespelen en vooral lekker vaag te dansen. Welkom bij de hippies. Ik heb me dat vol verwondering bekeken en liep daarna maar weer terug. Want zwoele zomeravonden zijn het niet echt. Het koelt helaas snel af. Ik nam afscheid van Laura en gina aangezien zij nog 1,5 maand voor de oostkust hebben en ik nog maar 3 weken en dook vroeg m’n bed in. De volgende dag op naar m’n volgende bestemming: Brisbane

In brisbane zou ik maar 2 nachten verblijven. Bij aankomst liep ik een rondje door de stad, ontdekte mijn chillplek voor de volgende dag en bezocht in ‘s avonds de sportschool. En ik bezocht hem niet alleen. Ik heb ook nog twee lessen gevolgd. Ik mis dat echt: sporten. Dus daar ging ik, net als thuis op dinsdagavond naar bodycombat. Ik dacht dat ik het enorm zwaar zou krijgen na 4,5 maand niks doen maar blijkbaar zijn al die ellendige wandelingen bergop toch ergens goed voor geweest. De les duurde maar 45 min, 15 min korter dan thuis en dus miste ik de buikspieroefeningen en conditienummers. Ik kan wel zeggen dat ik een van de beste van de hele toko was en dat had ik in het ubersportieve Australië niet verwacht. Ik kreeg zelfs nog een compliment van de instructeur. Hopsakee. Ik sloot de dag af met een Zumbales en kwam er maar weer eens achter dat met m’n kont schudden gewoon niet m’n sterkste kant is. Geef mij maar K3. Of tiktok van kesha (ja Carly het heeft even geduurd maar hier weer een verwijzing naar jou). 

Op m’n tweede dag in brisbane besloot ik vroeg op pad te gaan richting southbank. Het zou lekker weer worden en ze hebben daar een soort van standsstrand gemaakt. Super gaaf. Ik heb daar tot 3 uur vertoefd, maar moest vervolgens nog wat huishoudelijke klusjes doen. Jaja. Ook dat moet hier gebeuren. De was doen, de was zien op te hangen (grootste uitdaging), boodschappen doen, eten koken en pastasalade maken voor de volgende twee dagen. Want: op mijn volgende bestemming Noosa had ik een Airbnb geboekt. Nou Daisy doe maar luxe! Jazeker. Na 4,5 maand hostels was ik hier wel aan toe. Een kamer voor mezelf! En buiten dat was er ook geen fatsoenlijk hostel meer beschikbaar hier. En jeeezus mina. Wat voor een Airbnb. Ik kwam in een villa terecht. Alles super nieuw en m’n bed was goddelijk. Ik moest de rest van het huis delen met de bewoners: Lee en Claire, hun twee kinderen en Mango en Inca. De hond en kat des huizes. Wat zou ik hier graag nog een week willen blijven. Gewoon voor dat heerlijke bed, die luxe badkamer en de vriendelijke mensen. Geen snurkende mensen op m’n kamer, geen krakend stapelbed, geen naar zweet stinkende man op m’n kamer en eindelijk de ruimte om spullen uit m’n backpack te halen en gewoon ergens op te hangen. Het klinkt voor jullie misschien als de normaalste zaak van de wereld maar dit is extreme luxe voor mij. En ja, dit typ ik nu vanuit m’n heerlijke bed. Het leven is mooi. 

Goed. Terug naar Noosa. Het fijne van een Airbnb is dat je tips van de locals krijgt. En dus stond ik de volgende dag om 5 uur ‘ s ochtends op om door Claire gedropt te worden bij sunrise beach. Ze moest toch de hond uitlaten en zoonlief ging nog even surfen voor hij naar school moest. Nou... ik zou daar toch niet om 5 uur m’n bed voor uit zijn gekomen maar blijkbaar is het normaal hier want hij was niet de enige. Ik ging vervolgens de coastal walk terug naar Noosa lopen. 10 km en om 6 uur sochtends was het al zo verschrikkelijk warm dat t zweet me al over m’n lijf liep. Maar het was het vroege opstaan zeker waard. Ik zag een prachtige zonsopkomst, had een heel strand voor mij alleen en kon lekker genieten van de rust. Na 10 km plofte ik neer op het strand in Noosa, dook ik meteen de zee in en maakte ik kennis met de Australische golven. En ontdekte ik ook dat mijn bikini niet Golfproof was. Ik dacht terug aan dat fijne badpak van fontys. Zou zo verkeerd nog niet zijn geweest. Om half 2 ‘s middags stond mijn volgende activiteit gepland. M’n allereerste surfles. Als je in Australië bent moet je een keer gesurfd hebben. In twee uur leerde ik wat basisbeginselen en stond ik toch al een paar keer op die plank en pakte ik een metershoge golf. Oke dat laatste is gelogen maar zo voelt het natuurlijk wel als je er niet meteen na 2 sec af valt. De Australische surfdude was gewoon niet m’n beste vriend, hij vond zichzelf iets te geweldig. Ik heb liters zout water binnen gekregen, een stuk of 5 keer die plank op m’n kop gekregen toen ik weer omver werd geblazen door een golf en had het na anderhalf uur wel gezien en was er wel weer klaar mee. Leuk voor een keer. 

Mijn laatste volle dag stond ik alweer om 5 uur op. Ik kwam beneden en Claire zei al meteen: ach je bent alweer op een Noosa tijdstip opgestaan. Blijkbaar is het dus normaal hier om voor je werk 30000 dingen te ondernemen? Niet aan mij besteed hoor. Om 6 uur pakte ik de bus naar de Eumundi markets. Maar voordat ik dat kon doen moest ik eerst een soort van ov chipkaart hebben. Die bleek ik niet in de winkel te kunnen halen die Claire me had gewezen maar ik moest naar de 7/11. Ik had nog precies 15 min voor mijn bus vertrok en dus moest ik potverdorie om 6 uur ‘s ochtends nog gaan rennen ook! Aangekomen op de markt vond ik dat ik daarom wel iets lekkers verdiend had en dus kocht ik mijn grote verslaving hier (naast ijs) m: een pie! Kan gewoon om half 8 ‘sochtends. Ik liep daarna wat over de markt. Geen Chinese troep maar zelfgemaakte materialen. Beetje hippie, beetje normaal. Wel leuk dus. Ik vond de snijplanken wel leuk maarja, die ga ik dus echt niet meesjouwen in m’n backpack. Om dit verdriet te boven te komen kocht ik maar weer wat te eten. Ik nam de bus terug, besloot m’n bikini aan te gaan doen om vervolgens naar het strand te gaan. Maar daar ben ik nooit aangekomen. Ik viel in slaap en werd 4 uur later wakker. Knock-out. Dat vroege opstaan is blijkbaar niks voor mij. Ik nam on 17.00 uur de bus naar het strand, at een ijsje en besloot in een restaurant iets te gaan eten. Eigenlijk is de samenvatting van vandaag: ik heb veel gegeten. En verder niks gedaan. Als ik dit meteen had gezegd had jullie dat weer een paar minuten van jullie leven bespaard. 

Nu lig ik alweer in m’n lekkere bed (ik haal alles uit het geld wat ik in deze Airbnb heb gestopt, lekker Hollands). En morgen vertrek ik naar m’n volgende bestemming: Rainbow Beach. Van daaruit ga ik met een tour naar Fraser island. Genoeg op de planning dus. 

See ya later mates!

De groeten vanuit m’n overheerlijke bed in m’n luxe villa. 

Kusjes doei

En natuuurlijk is er ook weer een filmpje!

https://youtu.be/V4qxHgshngQ