Grampians National Park - mijn eerste roadtrip

De Grampians. Waarschijnlijk hebben jullie er nog nooit van gehoord maar het is echt een must see als je in Melbourne bent. Het ligt op 3 uur rijden van Melbourne en er zijn eigenlijk maar twee goede opties om het park te bezoeken: met een tour of zelf een auto huren. Wij deden dat laatste. Ik had het park eigenlijk niet op mijn to do lijst staan maar toen Lizzy zei dat ze er graag naartoe wilde maar niemand kon vinden besloot ik mee te gaan. Weer een voordeel van verder geen vaste planning hebben. Een auto huren... klinkt heel makkelijk maar ze rijden hier links en in een automaat en beide had ik nog nooit gedaan. Dus....

Lizzy had een korte nacht gehad dus besloot ik de eerste dag te rijden. Ik heb 2 slangen overreden maar verder ging het prima en zijn we zonder kleerscheuren aangekomen. Aangezien ook het knipperlicht aan de andere kant zit heb ik een stuk of 10x de ruitenwisser aangezet, moest Lizzy 30x zeggen dat ik iets meer naar rechts moest en sloeg ik een paar keer met m’n rechterhand tegen de deur aan omdat ik de schakelpook vast wilde pakken. Echt leuk, links rijden.

We reden eerst via Ballarat waar we boodschappen deden bij de Aldi, ja die heb je hier ook, en vervolgens reden we door naar Dunkeld vanwaar je een mooie route door het park kon rijden om vervolgens uit te komen bij Halls Gap waar ons hostel lag.

Waar het hostel in Melbourne helemaal vol zat en heel druk was, was dit hostel heerlijk rustig. Meteen toen ik binnen kwam voelde ik me thuis. Het voelde echt als op vakantie zijn. En nu hoor ik jullie denken: Daisy je bent toch al 2,5 maand op vakantie? Ja klopt, maar dit is iets wat mensen die lang op reis zijn wel zullen begrijpen.

We bleken de kamer helemaal voor ons alleen te hebben en daar maakten we gretig gebruik van door lekker veel uit te stallen. We doken vervolgens de keuken in om een lekker gezonde maaltijd te maken want daar waren we allebei wel aan toe na maanden slecht eten.

Toen we na het eten naar onze kamer gingen zagen we iets boven de deur. Of eigenlijk tussen de deur. En dan heb je twee vrouwen bij elkaar: wat is dat? Lizzy; het beweegt! OMG het beweegt!!! Paniek in de tent. Ik haalde onze buurman erbij want mannen zijn denk ik iets heldhaftiger. Hij haalde zijn zaklamp erbij en het enige wat hij zij was: OMG it’s just foam. What have you been drinking tonight? Hahahaha. Dus... je weet het toch nooit hier in Australië. Ik had die dag al twee slangen overreden dus je weet nooit wat je tegen kunt komen hier.

Dag 2 zou onze hikedag worden. De eigenaar had ons gewaarschuwd dat het warm zou worden en dat we het beste vroeg konden vertrekken. 38 graden beneden maar 43 graden in de bergen. Leuk! We stonden dus maar vroeg op voor onze eerste wandeling. De pinnacle walk. Na een leuke wandeling kwamen we bij de top aan. Jeeezus wat een uitzicht. Ik voelde me the queen of the world. We besloten even terug te gaan naar het hostel aangezien ik onze tas met snacks en drinken vergeten was, we lunchten in het dorpje en vervolgden onze weg naar de mackenzie falls, reids lookout en de balconies. Allemaal even prachtig. Het begon aardig warm te worden en dus besloten we even te rusten in het hostel, vroeg te eten en daarna naar Mount William te gaan voor de zonsondergang. De meeste mensen gaan naar de balconies voor de sunset maar ons werd aangeraden naar Mount William te gaan. Het zou een vrij pittige wandeling zijn maar al het zweten waard. Nou daar gingen we hoor. In de auto op weg naar Mount William. Geen mens te bekennen. Ik nog steeds als chauffeur. Ik zag ineens iets groots in m’n ooghoek. Het enige wat ik deed was keihard gillen en hard remmen. Ik heb hierdoor die hele Kangaroo niet gezien maar gelukkig reed ik niet hard en kon ik op tijd remmen. De kangaroo zelf schrok ook en besloot zich toch maar om te draaien. Had ie zich ook eerder kunnen bedenken. Goed, in slakkentempo door naar Mount William. We parkeerden de auto en begonnen aan de helse tocht. Mijn hele conditie is door twee maanden niks doen tot ver onder 0 gezakt en ik was Not amused met deze wandeling. 35 minuten steil omhoog. Pffff. Maar het klopt: het was de helse wandeling helemaal waard want wat een geweldig uitzicht. Er was nog een andere jongen en verder was er helemaal niemand! Dat is even wat anders dan in de file voor een foto bij een tempel. We moesten nog een dik uur wachten voor de zon onder zou gaan en hebben onder het genot van een zak chips staan dansen op de meezing spotify lijst. De zonsondergang zelf was echt heel mooi en we besloten het daarna toch maar snel voor gezien te houden. We vonden het maar niks om in het donker terug te moeten lopen. Aangezien Lizzy op de heenweg al oog in oog stond met een kangaroo wilden we dat in het donker voorkomen. Het was weer 2,1 km bergaf en we hebben gelopen, snelgewandeld en het laatste stuk zelfs gerend. Nog nooit zo blij om de auto te zien. Op de terugweg stonden we alweer oog in oog met een kangaroo maar ik was zeer alert en kon weer op tijd op de rem. Met 40 km per uur zijn we rustig terug gereden en doken we meteen ons bed in.

De laatste dag hadden we nog 1 uitzichtpunt op de planning staan. We voelden ons allebei alsof we overreden waren door een vrachtwagen. Ons lijf was nog helemaal op van de zware dag ervoor. Dat laatste uitzichtpunt maar 90 meter lopen maar zelfs dat was ons al teveel. We lunchten in het hostel en besloten om daarna meteen terug naar Melbourne te rijden. Maar aangezien ik echt heel moe was zijn we zo’n 5x gestopt onderweg. Niet helemaal verantwoord maar we leven nog en alles is goed gegaan.

Dit voelde echt als een Australië ervaring. Op roadtrip met de auto, heel leuk gezelschap, keihard meezingen met de Nederlandse smartlappen in de auto, een heerlijk hostel met aardige mensen en prachtige natuur.

Op de terugweg stopten we nog bij een decathlon waar ik een jas kocht voor mijn volgende avontuur: Nieuw Zeeland. Ik heb besloten mijn plannen iets om te gooien en toch m’n aller aller allereerste planning aan te houden: eerst nieuw zeeland en dan Australië. Het weer is nu nog goed in nieuw zeeland en over een dikke maand is het ook weer beter in noord Australië. Ik zal 1,5 maand in Nieuw Zeeland blijven, ga daarna 1/ 1,5 maand naar Australië terug en ga deze reis afsluiten in de leukste stad op aarde: Lissabon! Daar waar het solo reizen ook begonnen is. Als alles volgens planning verloopt zal ik begin mei weer in Nederland zijn. Bestellen jullie alvast goed weer voor me? Ik kan niet meer tegen kou na deze extreme temperaturen.

en eindelijk heb ik fatsoenlijke wifi en kon ik m’n filmpje uploaden. Dus bij deze:

https://youtu.be/_duy1AtT16I