Khao Sok & Surin Islands

Wat een week was dit! Terugkijkend op mijn weken in Laos en Cambodja ben ik zo blij dat ik de keuze heb gemaakt om eerder naar Thailand te gaan. Meteen toen ik in het vliegtuig zat wist ik dat dit de goede keuze was.

Na twee voorspoedige vluchten (zonder vertraging beste mensen!!!) en een busreis van 3 uur kwam ik aan in Khao Sok. Ik checkte in en terwijl sunny, de eigenaar van mijn hostel, me de planning voor de overnight lake tour vertelde dacht ik een bekende te zien lopen. Huh? Nee, ik zal het wel verkeerd gezien hebben. Toch appte ik even later: Ben jij in Khao Sok? En jawel hoor. Daaaar is ze weer: Hanneke!!! Mijn mattie tijdens mijn allereerste dagen in Bangkok. Ik had niet verwacht haar ooit nog tegen te komen dus mijn geluk kon niet op. We hadden in Bangkok al een leuke klik en vond het toen jammer dat we zo snel afscheid moesten nemen. Hoe leuk was dit dus! We dronken ‘s avonds een cocktail om dit te vieren en het was vanaf minuut 1 weer heel gezellig en alsof we gewoon 6 weken samen waren geweest.

De volgende ochtend vertrokken we met de minivan naar Khao sok national park. Hier zouden we een nacht blijven slapen in een bungalow op het water. We maakten kennis met onze gids voor deze twee dagen: Roekie Roekie. Wat een geweldige man. Hij heeft echt een acteercarrière gemist en wint zeker weten de: -vriendelijkste en grappigste Thai- award. Het weer beloofde niet heel goed te worden en we zouden geen Nederlanders zijn als we daar niet even lekker over zouden klagen. Nouja, laat dat even maar weg want Hanneke en ik hebben weinig anders gedaan dan geklaagd. En ook zo hard om onszelf gelachen. Ik had vooraf foto’s gezien van vrienden die hier ook geweest waren en blauwe lucht hadden. Wij hadden dikke donkere wolken en regen. Geeft toch andere foto’s haha. Op de weg naar onze bungalows stond de wind niet heel gunstig en werden we al zeiknat door opspattend water. Aangekomen in onze bungalow (die deelde ik uiteraard met hannie, niet te verwarren met juffrouw Hannie) hadden we even vrije tijd om te zwemmen of kayakken. We ploften neer op een stoel en na 5 minuten zei Hanneke al lekker droog: ik verveel me nu al. Ik kwam niet meer bij. Wat een heerlijk kind. Ja zei ze, zwemmen doe je eigenlijk toch alleen als de zon schijnt, en ja, die schijnt nu niet. Een uurtje later vertrokken we op jungle tocht. In de regen. ‘Laat die poncho maar uit’ zei Roekie Roekie, nat word je toch en hij gaat alleen maar kapot door de takken onderweg. Daar gingen we dus. Door de modder en de bloedzuigers. Ik was goed voorbereid met liters deet, hoge sokken en lelijke trekking schoenen en heb 0 bloedzuigers gehad.

‘Hé kom eens hier’ zei Roekie Roekie opeens tegen me. Ik liep vlak achter hem en hij had iets gespot bij een boom. Ik, argwanend en bang als ik ben, keek heel voorzichtig in het hol... van een vogelspin. Toen ik begon te gillen schrok dat beest waarschijnlijk harder dan ik en wist niet hoe snel hij dieper z’n hol in moest komen. Goedzo. Ga maar snel eng beest.

We liepen verder en verder en kwamen uiteindelijk bij de grot. Ik twijfelde maar ben uiteindelijk niet naar binnen gegaan. Je zou tot aan borsthoogte in het water komen te staan. Dat vond ik nog niet zo erg. Wel dat het er donker was en ik achteraf hoorde dat ze een paar huge spinnen hadden gespot. Beter dus dat ik niet mee ben gegaan. We liepen dezelfde weg terug, het werd sneller donker en we klaagden lekker verder. Bij de boot aangekomen werden we verrast door nog meer regen! Lekker klagend stapten we de boot in. Roekie Roekie nam me na vertrek mee naar de achterkant van de boot waar het uitzicht toch wel heel mooi was. Aangekomen bij onze bungalow sprongen we met kleren en al het meer in, nat waren we toch al en zo waren onze kleren meteen gewassen. Je bent een backpacker of je bent het niet hè.

We raakten in gesprek met onze twee buurjongens Lars en Matthew en ons andere buurkoppel Anna en Alex en na het avondeten brachten we de avond al kaartend samen door. Geen bereik, geen WiFi, geen telefoon. Heel bijzonder eigenlijk. Terwijl iedereen al vroeg naar bed ging,verlieten wij als laatste het restaurant nadat het personeel al heel subtiel het licht uit had gedaan.

De volgende ochtend vertrokken we om 6.45 op ochtendsafari. Het klinkt spectaculairder dan het was want buiten enkele apen zagen we niks. Na het ontbijt pakten we onze spullen weer in en verlieten we de bungalows. We stapten op de boot en we hadden niks te klagen deze keer want het zonnetje scheen zo af en toe! Hoera hoera! Alles ziet er dan echt ineens een stuk mooier uit. Ik zag toen pas echt hoe mooi Khao Sok is. We arriveerden bij een grot die ik wel in ging. Dom Daisy. Heel dom. Roekie broekie was niet bang voor spinnen en pakte ze gewoon vast om ons te showen. Ik werd helemaal panisch toen hij in een donkere grot met zo’n mega beest op me af kwam maar gelukkig was ik niet de enige haha. Een paar minuten later was het weer raak: oooh look! A huntsmanspider. Hij durfde deze toch niet vast te pakken omdat ze blijkbaar grote tanden hebben. Gadverdamme. Ik filmde hem maar even voor m’n filmpje maar was doodsbang. Wat een joekel. Snel naar buiten. We stapten weer in de boot en gingen langzaam terug naar het vaste land waar we onze lunch nuttigden en het uiteraard weer begon te regenen.

Daarna reden we terug naar het hostel, nam ik voor de tweede keer afscheid van Hanneke en we spraken af gewoon via de app verder te klagen (Wat we tot op heden ook nog echt doen) Ik stapte op de bus naar tapuaka, stapte over op die naar Khura Buri en zou de volgende dag doorreizen naar de Surin eilanden. Maar guess what? Het regende! De hele avond. De hele nacht. Dit had ik weer. 6 weken goed weer en net nu ik ga eilandhoppen is het slecht weer? Positief blijven Daisy. En hopen dat het 60 km verderop beter weer is. De locals voorspelde echter niet veel goeds.

De volgende ochtend stapte ik op de speedboot richting de Surin islands. Het was een behoorlijk heftige tocht aangezien de zee onrustig was. Ik stuiterde door de boot en moest naar buiten blijven kijken om niet misselijk en duizelig te worden. Na een uur varen kwamen we aan bij de eerste baai. Ik moest overstappen op een longtailboot die me naar de tweede baai zou brengen, waar ik zou overnachten. Positief punt: het regende niet en er was een heel klein zonnetje zo af en toe.  Aangekomen bij de tweede baai moesten we nog zo’n 200 meter lopen naar de campground. Ik checkte in en werd naar m’n tent gebracht. Ik. In een tent. Hahaha. Maar het uitzicht was zo ontzettend gaaf dat die tent me niks meer uitmaakte. Ik stond gewoon met 3 stappen op het strand. Ik schreef me meteen in voor de snorkeltour die een uurtje later zou vertrekken. We zouden naar twee plekken gaan. Ik had buiten m’n snorkellessen op fontys nog nooit echt gesnorkeld en was er meteen weg van. Wauw wauw wauw. Ik heb prachtig koraal gezien en heel veel gekleurde vissen in alle soorten en maten. Nemo’s en dory’s, Blauw oranje vissen, zebravissen, platmoelvissen (grapje voor Eline) en ga zo maar door. Nu schijnen de Surin eilanden wel een van de mooiste snorkel locaties van Thailand te zijn. Ik heb nog geen vergelijkingsmateriaal maar dit was echt prachtig! ‘S avonds was ik zo moe van de reis en het snorkelen dat ik om 9 uur naar m’n tent ging en me niet eens lang af kon vragen waar ik in hemelsnaam aan begonnen was. Ik lag praktisch op de grond en alles werd afgeklemd. Maar omdat ik zo moe was viel ik al vrij snel in slaap.

Eenmaal ochtend ging ik weer op snorkelavontuur en lag ik de rest van de dag lekker op het strand voor m’n tent en genoot ik van de rust en het uitzicht. Dit is duidelijk een eilandengroep die nog niet bij de grote mensenmassa bekend is. Beter ook! Het was super rustig en ik lag zelfs op een moment helemaal alleen. Ik maakte een korte strandwandeling, zag de zonsondergang en ging dit keer iets minder vroeg naar bed. Helaas was ik de enige want echt iedereen vertrok om 8 uur naar de tent of bungalow. Gezellig hoor. Ik besloot uiteindelijk met flinke tegenzin ook mijn lekker zacht matras weer op te zoeken en kwam dit keer moeilijker in slaap. Met de rugpijn van de dag ervoor lag niks meer lekker namelijk.

Dag 3.... de dag van vertrek. En raad maar weer... Daisy vertrekt en het was strrralend weer. Het weer dat je verwacht op zo’n eiland. Waardoor het water nog helderder wordt en het snorkelen nog mooier. Top dit. Ik heb wel nog wat uurtjes van het strand genoten en wat foto’s gemaakt maar om half 3 was het echt tijd om met de speedboot terug te gaan. Ik had best nog een dag kunnen blijven aangezien ik een dag voor lag qua planning maar mijn rug zou een nacht op de grond niet meer trekken.

Dat waren ze, de Surin eilanden. Ik kan niks anders zeggen dan dat ik er van heb genoten. Echt enorm. Ondanks m’n verschrikkelijke bed. Dat uitzicht was het helemaal waard. Wel miste ik iemand om dit mee te delen. Iemand die er echt live bij is. Een foto of filmpje sturen is toch anders dan het echt beleven.

Morgen reis ik door naar Koh Lanta. Hopelijk net zo’n paradijs als de Surin eilanden. Duim voor me dat ik zon krijg! Ook al gunnen jullie me dat niet omdat het bij jullie sneeuwt 😉 

En hier natuurlijk weer mijn filmpje! Helaas geen onderwaterbeelden aangezien ik geen onderwatercamera heb. Zo zonde!

https://youtu.be/8z3WhlV8oa0