Nieuw Zeeland week 16+17 en Sydney week 18

Ja ik leef nog! Het is even geleden dat ik m’n laatste update heb gedaan maar er is in de tussentijd niks ernstigs met me gebeurd. De laatste twee weken in Nieuw Zeeland vlogen voorbij. Ik ga het niet meer uitgebreid beschrijven maar leuk was het wel. Mijn hoogtepunt in die laatste twee weken was zeker Mount Cook. We hadden enorm geluk met het weer en hadden twee dagen zon en blauwe lucht. Wat wil je nog meer! Ik denk dat de foto’s een het filmpje meer dan genoeg zeggen: zeker een, zoniet hét, hoogtepunt van mijn reis door Nieuw Zeeland. 

Na 6,5 week met bijna dezelfde mensen gereisd te hebben van de ene fantastische plek naar de ander  was het erg raar om dit land achter te moeten laten. De mensen (zowel locals als mensen in m’n bus) waren hier zo vriendelijk, het landschap prachtig en ik denk dat ik ook nog eens redelijk geluk heb gehad met het weer. Kortom: mijn meest mooie ervaring tot nu toe.  Ik raad het iedereen aan om op z’n bucketlist te zetten. Maar hou er dan wel rekening mee dat alles wat je daarna nog gaat zien kan tegenvallen. 

Op 4 maart vloog ik van Christchurch naar Sydney en begon ik aan m’n nieuwe avontuur. Ofja, niet echt nieuw aangezien ik al 2 weken in Australië geweest was. Ik arriveerde ‘s ochtends vroeg in m’n hostel en had wat belangrijke zaken te regelen. Ik was al 4! weken op zoek naar een orthodontist/tandarts die m’n stangetje vast kon zetten. Die was namelijk los gegaan toen ik in een wortel beet (niet aan te raden als je op reis bent). Na alle orthodontisten in NZ te hebben gemaild kwam ik tot de conclusie dat ze me niet aardig genoeg vonden om me te helpen. Geen plek, ortho op vakantie of geen patiënten van buitenaf aannemen. Lekker dan. Na 4 weken lang m’n fruit in kleine stukjes te hebben moeten snijden besloot ik op pad te gaan in Sydney. Ik stapte bij een tandarts naar binnen (want volgens de man van m’n hostel moest ik een verwijzing hebben). Gelukkig zeiden zij meteen: oh dat kunnen wij ook wel maken. Kom over twee uur maar terug. Hoppakee. Eindelijk! Twee uur later lag ik in de stoel en 2,5 uur later was ik potverdorie 200 dollar lichter. Lekker dan. Die wortel was een dure grap. Maargoed, niks aan te doen. Ik kon eindelijk weer ergens m’n tanden in zetten. Letterlijk en figuurlijk. 

Ik besloot de stad in de te gaan aangezien het lekker weer was en kwam er al vrij snel achter dat Sydney niet mijn meest favoriete stad is. Oooveral waren ze aan de weg aan het werken. En ik overdrijf niet. 90% van de stad lag open. Het mooiste stuk vond ik bij de haven: de harbour bridge, opera house, botanical gardens en de uitzichtpunten. Hier was ik dus ook de meeste tijd te vinden tijdens mijn dagen in Sydney. 

Oorspronkelijk zouden dit 4 nachten zijn. Maar toen ik mijn bus naar de volgende bestemming wilde boeken kwam ik er achter dat die bussen vol zaten en ik gewoon niet weg kwam. Of ik zou ergens om 5 uur snachts aankomen. Uhm. Nou nee bedankt. Dat is niet mijn idee van lekker reizen. Ik was dus behoorlijk pissig want ik hoorde van iedereen hoe ongelooflijk flexibel de greyhound bus was. Nou, dit was dus nog erger dan stray in NZ. Conclusie: mijn eerst volgende bus zou pas 14 maart (ipv 8 maart) gaan. Dus. Daar zat ik dan. Anderhalve week in Sydney. Ik had in de eerste dagen al zowat alles gezien en gedaan dus heb me behoorlijk verveeld de volgende dagen. Ik ging met Jennifer die ik kende uit NZ naar de Blue Mountains. Speelde tourgids en liet haar de stad en mijn favoriete uitzichtpunt zien en op een van mijn laatste dagen ontmoete ik Myriam uit Duitsland. (Bijna buren want ze komt uit Mönchengladbach) Ik speelde alweer voor tourgids en we gingen samen naar Bondi Beach (waar ik ook al geweest was met Christien die ik ook van stray ken) maar hé. Je moet toch wat. En Geluk bij een ongeluk: Ik bleef zelfs zo lang in Sydney dat ik ook m’n budddy Madison weer zou zien. Zij is na nieuw zeeland naar Fiji gegaan en we hadden niet gedacht elkaar nog te zien maar aangezien zij de dag voordat ik vertrok aankwam konden we toch weer even meeten. Diezelfde dag kwam ik in mijn hostel nóg iemand uit de stray bus tegen. Ik had haar eigenlijk maar 1/2 dagen gezien maar wel even gekletst dus super leuk en toevallig om haar hier weer tegen te komen. Ik speelde weer voor tourgids en we liepen ‘s avonds naar de haven en aanschouwde de opera house by night. Heel gaaf! Stray NZ reunited!

Op m’n laatste dag at ik weer zo’n overheerlijke pie met Madison, chillde we in het park en brachten we de rest van de avond door in mijn hostel. Flinke regen en onweer trok over Sydney dus iets anders te doen was er niet. En om 23.30 was het toch echt tijd om definitief afscheid te nemen. Ik vertrok met de nachtbus richting Byron Bay. Madison doet dezelfde route langs de oostkust maar een stuk langzamer. Ergens wel jammer want het is heel fijn om iemand om je heen te hebben die je al langer kent en waarbij je niet je hele levensverhaal meer hoeft te vertellen. Nadat we elkaar 8 weken geleden in de eerste bus in NZ ontmoette is het nu heel gek om afscheid te nemen en niet te weten of je elkaar ooit nog gaat zien. 

Ik ben nu gearriveerd in Byron Bay en heb dus helaas wat plaatsen onderweg moeten overslaan. Ik heb nu nog maar 4 weken om in Cairns te komen en heb onderweg al wat tours geboekt. Ik kan dus niet rustiger aan doen maar vind dat ook wel prima. 

WiFi was de afgelopen anderhalve week drama dus het uploaden van filmpjes was onmogelijk. Gelukkig is het in mijn nieuwe hostel een stuk beter en kan ik jullie mee laten genieten van mijn laatste twee weken in Nieuw Zeeland! Enjoy en tot weer uns get is!

Groetjes uit down under! 🦘🇦🇺

https://youtu.be/Qo4-geN1vC4