Nieuw Zeeland - week 15

24 februari 2019 - Queenstown, Nieuw-Zeeland

Jeeeetje wat gaat het snel allemaal. Ik ben al een maand in Nieuw Zeeland en dus over de helft. Nog precies 1 week te gaan voor ik me in een volgend avontuur stort. Maar laten we niet op de zaken vooruit lopen en laat ik het maar even hebben over de afgelopen week: een volle week in Queenstown. Wow Daisy dat is lang! Ja dat klopt. Maar daar zit een verhaal achter natuurlijk.

Zo’n drie weken geleden heb ik alle bussen vastgelegd voor de rest van m’n nieuw zeeland reis. Want zoals ik al eerder zei: reizen met stray in het hoogseizoen is alles behalve flexibel. Ik besloot een van de great walks te doen vanuit queenstown en deze zou 3 dagen duren. Toen ik me realiseerde wat ik gedaan had en dat ik totaal niet voorbereid was hiervoor heb ik deze walk gecanceld. Maar mijn bus stond wel nog vast en ik was bang om deze te wijzigen omdat ik niet op stand-by wilde komen. Gelukkig vind ik het heerlijk om soms langer op een plek te zijn en dat heb ik de afgelopen 4 weken nog nergens gehad. Queenstown dus. The adventure Capital of the world wordt het ook wel genoemd. Je kunt hier echt alles doen wat je je maar kunt bedenken. Skydiven,bungeejumpen en alle varianten hierop, paragliden en nog 30 andere dingen. Ik had echter al genoeg geld uitgegeven aan het skydiven dus was niet van plan om hier een van deze activiteiten te doen. En nee, er komt nu ook geen verhaal over dat ik dat toch gedaan heb. Sorry mensen. Ik ga het niet mooier maken dan het is. Buiten al dat wilde gedoe heb je hier echt een prachtige omgeving met veel wandelmogelijkheden. Dat gingen we dus doen op onze eerste volle dag hier. De Ben lomond track. Ik vroeg aan Martje en Frederik of ze mee wilde en om 9.00 uur ‘s ochtends pakten we de gondola de eerste berg op. Lopen kon ook maar we hadden nog een hele wandeling voor de boeg en zoals jullie inmiddels wel weten vermijd ik teveel bergop lopen liever. De gondola zelf was al een attractie. Met 30 chinezen voor ons in de rij begon het feest al. We zagen dat er bij het instappen al een professionele foto gemaakt werd. We dachten dat dit alleen voor de chinezen was want zij vinden dat natuurlijk fantastisch. Maar nee hoor, toen wij zaten werd er ook een gemaakt. Waaaarom? Er was niks te zien. Gewoon in een gondola. Wat is daar speciaal aan zou je denken? Op de terugweg kwamen we erachter dat ze dit prachtig deden fotoshoppen en het net leek alsof je in de lucht zat. Hoe enig. Voor 37! Dollar kon je m meenemen. Hahahaha. Grappig.

We begonnen aan onze wandeling naar de saddle van ben lomond. 1,5 uur steil bergop. Hoera. Super leuk! Ik was weer lekker in m’n nopjes en Martje en Frederik moesten een stuk of 10 keer op me wachten. Sorry maar ik vind bergop wandelen net zo verschrikkelijk als hardlopen. Gelukkig was het uitzicht de hele weg echt super mooi dus dat maakte veel goed. En eenmaal bij onze top aangekomen vergat ik al die ellende. Wat een suuuuper mooi uitzicht! Ik kan het blijven zeggen maar wat is het hier mooi! Het is zo anders dan alle andere landen waar ik geweest ben. Heel divers. Stranden, bos, gletsjers en de meest prachtige bergen. We maakten wat foto’s, aten onze lunch en vertrokken weer naar beneden. Een stuk eenvoudiger dan de heenweg gelukkig. Aangekomen bij de gondola nuttigden we (natuurlijk) een ijsje en we vervolgden onze weg naar beneden (met de gondola natuurlijk want ik vond dat ik al genoeg had gelopen). Next stop: Remarkable sweet shop. Gratis fudge proeven! Ohh goddelijk wat ze daar hadden! Crème brulee, malteser, caramel en degene die ik uiteindelijk gekocht heb: Apple crumble. Dit is allemaal niet goed voor me maar wel zo lekker!

‘S avonds spraken we met Martje, Frederik en Julien af in het park en onder het genot van een hapje en drankje sloten we onze eerste volle dag Queenstown af. Wat een leven is dit toch!

De volgende dag was het slecht weer. Lees: regen regen regen. Ik ging met Martje m’n allereerste pie eten. De fergpie. Oh my god. Weer niet goed voor me. Ferg is hier een begrip. Met name om hun burgers. The Fergburger. Mensen staan een uur in de rij voor zo’n burger. Maar geef mij maar de pie (bladerdeeg met een soort ragoutvulling). Je hoeft er niet voor in de rij te staan en ze zijn lekkerrrrr! Met onze pie ploften we neer onder een boom om droog te blijven en besloten vervolgens voor een toetje te gaan bij pentagonia. Ik een cheesecake (want damnnn wat mis ik de witte chocoladecheesecake!) en Martje een chocomousse cake. Wat we kregen voor 11 dollar (6,60 euro) was niet normaal. Een enorme cake die echt niet geschikt is als toetje maar gewoon een hele maaltijd is. De hele toko keek ons aan en ik weet zeker dat iedereen jaloers was!

‘S avonds klaarde het op en hadden we onze reunie. Met alle mensen van onze eerste weken die op dat moment in queenstown waren. Het zou de laatste dag zijn dat we samen zouden zijn en dus hadden we onze Valentijnsdate die dag. Onder het genot van een drankje sloten we een mooie tijd samen af.

De twee volgende dagen heb ik niet veel gedaan. Ik bleef lekker lang in bed liggen (ook voor het eerst) en ging daarna maar op pad. Het was lekker weer en dus plofte ik neer in het park aan het water. Het was niet heel warm (17 graden) maar door de sterke zonkracht voelt het als 25. Het nadeel is wel dat je meteen een jas en dikke trui en lange broek aan moet als er een wolkje voor de zon komt.

Ik kookte braaf mijn eigen maaltijd want hoe graag ik ook ga uiteten: het geld groeit me niet meer op m’n rug en voor de lijn is het ook niet goed. ‘S avonds bezochten Madison, Jennifer, Sandra en ik een bezoek aan de Onsen hot Pools. Een eindje buiten queenstown gelegen. Een super fancy hot pool met geweldig uitzicht op de bergen en, aangezien wij er ‘s avonds waren, ook op de sterren.

Onze laatste volle dag in Queenstown hadden we een dagtocht naar doubtful sound. Het weer was niet heel goed maar dat mocht de pret niet drukken. Een prachtige boottocht bracht ons door doubtful sound en na een hele dag bus, boot, bus, boot, bus, boot, bus (ik overdrijf nu niet) kwamen we ‘s avonds laat weer in queenstown aan. De volgende dag vertrokken we met de stray bus naar onze volgende bestemming: Gunns Camp, gelegen in national park fiordland. Voordat we daar naartoe gingen hadden we een boottochten door milford sound. Vergelijkbaar met doubtful sound alleen dan veel toeristischer en kleiner. Maar door de enorme regenval hadden we duizenden watervallen! Zo gaaf! We hadden 0 uitzichten onderweg naar milford sound maar het aantal watervallen dat we zagen maakte veel goed. Daarna door naar gunns camp. In the middle of nowhere. Waar om 10 uur alle stroom uit gaat en je ook geen warm water meer hebt, waar er geen koelkast is voor je eten en waar verder geen hol te doen is. En wat hadden wij; Heule erge regenval. De hele avond. De hele nacht. 200 mm. Niet de hele week maar in 1 nacht. Welkom in de op een na natste regio ter wereld! Dan maar vroeg slapen aangezien er toch niks anders te doen was. Ook die slaap werd ruw verstoord toen om 3 uur snachts plotseling het brandalarm af ging. Wat??? Waarom. Het bleef niet bij die ene keer en hij is 5x afgegaan. De laatste om 5 uur. Top nacht gehad dus. Dat krijg je met 5 hot ladies zei de eigenaar. Heeft ie natuurlijk wel een punt.

Ik ben inmiddels alweer aan mijn laatste week bezig. Mijn laatste nieuw zeeland blog en mijn laatste nieuw zeeland filmpje. Ik ga het missen hier maar merk ook dat ik wel klaar ben om verder te reizen. Tijdens mijn laatste week bezoek ik stewart island (waar ik inmiddels al van terug ben, ga ik weer een dagje naar Queenstown, Mount cook en eindig ik in Christchurch

M’n filmpje is een van m’n favorieten maar vanwege auteursrechten kan ik hem helaas niet op YouTube plaatsen dus ik heb hem hier geplaatst onder de knop Video’s (Duh)  Enjoy!!


 

Foto’s

2 Reacties

  1. Eline:
    25 februari 2019
    Hoezo geen getrainde wandelaar? Ben je onze barre tocht op de Meinweg sons vergeten?? Wij kunnen elke tocht aan hoor!
  2. Dayenne:
    28 februari 2019
    wow die bergen! Echt prachtig!